15.6.15

Receta 04/15 - Pesto


El jueves pasado me llegó, junto a la cesta de verdura ecológica, un gran ramo de albahaca. Lo metí en un tarro con agua, calculando que el sábado tendría un rato para convertirlo en pesto. Pensé que me apetecía compartir con vosotros la receta... bueno, no se trata exactamente de una receta, soy incapaz de daros ninguna medida, lo que me apetecía era contaros que el pesto que hago en casa es un pesto "impostor", sí, porqué no lleva parmesano. Lo podríamos clasificar de pesto sin lactosa, no?


No es que en casa tengamos alguna intolerancia a los derivados de la leche, que sepamos, y ante todo quiero dejar claro que no hay nada que me pirre más que una rebanda de pan con un buen queso y unas lonchas de membrillo, o un yogurt casero con miel y nueces, pero también es cierto que en casa no solemos tomar leche, y que siempre que puedo evitar natas o quesos en los platos, lo hago. A menudo, en un plato de pasta, sustituyo el parmesano rallado por almendra picada (de esa tan fina, como harina), que además es un aporte de calcio considerable. Y siguiendo este mismo principio me rijo para hacer la salsa pesto.


Los ingredientes son los habituales: hojas de albahaca, un puñado de piñones, ajo (yo le pongo muy poco), una tacita de aceite, una pizca de sal, y en lugar del parmesano, pongo almendra cruda (suelo decantarme por la marcona).


Todo batido en la batidora, y luego vamos probando y añadiendo más cantidad de lo que nos parezca que flaquea nuestro pesto.

Como lleva un montón de aceite, en la nevera dura un muchos de días, pero acostumbro a ponerlo en tarros pequeños y congelarlo... me salva de un montón de comidas, no hay nada más fácil, rápido y sabrosos que un plato de pasta con pesto. También me parece un buen regalo para cuando te invitan a casa de alguien, un licor, una mermelada o un tarro de pesto casero, son obsequios fáciles y que se agradecen un montón, no?


4 comentarios :

Bet dijo...

M'encanta el pesto!! A nosaltres també ens soluciona molts menjars, m'ha agradat la idea de congelar-lo ;) no ho hem fet mai! Jo tampoc acostumo a beure llet, tot i que els formatges m'enamoren.

Saps què? El novio d'una amiga de la uni és italià i un dia que dinàvem juntes em va explicar que a itàlia dir que "fas un pesto" és dir que "fas una picada", així que no vas tan equivocada Caterina, pot tenir moltes variacions! :)

Petonets

Caterina Pérez dijo...

ai bet, no saps com m'agrada ixò que em dius :)))

Catalina dijo...

Gracias! me encanta! nunca lo he preparado pero esta receta me inspira mucho! Perfecto también para regalar como dices. Que bello espacio tienes aquí.
(somos "tocayas" me llamo Catalina como ves y mi segundo apellido es Pérez... Caterina es en italiano?)

Caterina Pérez dijo...

Hola Tocaya! Mi "Caterina" és en catalán. Mi abuela y mi tatarabuela, andaluzas, se llamaban "catalina". Pero es cierto que en italia, también son "caterinas" ;) Un saludo!